Het acromioclaviculaire gewricht, ook wel het AC-gewricht genoemd, is de verbinding tussen het sleutelbeen (clavicula) en het acromion (een deel van schouderblad). Het AC-gewricht is een belangrijk gewricht voor de beweeglijkheid van de arm en de schoudergordel. Bij een AC luxatie gaat het sleutelbeen uit de kom van het schouderblad. Een AC luxatie aan de schouder is dus iets anders dan een schouderluxatie of een schouder uit de kom.
De oorzaak is vaak een directe val of een klap op de schouder. Hierbij wordt het schouderblad naar beneden gedrukt en het sleutelbeen kan deze beweging maar gedeeltelijk volgen, waardoor er een luxatie ontstaat. Dit komt bijvoorbeeld veel voor na een val met de fiets en dus bij sporten als wielrennen en mountainbiken. De ernst van deze aandoening is afhankelijk van de uitgebreidheid van de schade aan het gewrichtskapsel tussen schouderblad en sleutelbeen en de verstevigingsbanden (ligamenten).
Er bestaan verschillende gradaties van een AC luxatie, graad 1 t/m 5, met een verschillende mate van instabiliteit.
In het gunstigste geval voelt u een lichte pijn bij het bewegen van de schouder met een eventuele zwelling op de plaats van het AC-gewricht. Dit komt het meeste voor en wordt graad 1 genoemd.
In dit geval voelt u een hevige pijn ter hoogte van het AC-gewricht met mogelijk een lichte zwelling op de plaats van het AC-gewricht, waar het sleutelbeen eindigt. Wanneer u op het uiteinde van het sleutelbeen drukt, kan het bewegen. Dit geeft pijn.
Iedere schouderbeweging doet pijn en er ontstaat een duidelijke zwelling op de plaats van het AC-gewricht. Het AC-gewricht is instabiel, het sleutelbeen staat omhoog, u ziet en voelt dan een knobbel vlak onder de huid. Het sleutelbeen kan op en neer worden bewogen van boven naar beneden (pianotoetsfenomeen) en van voor naar achteren. Het sleutelbeen is instabiel.
De diagnose wordt meestal gesteld op basis van het verhaal en het lichamelijk onderzoek. Aanvullend wordt een röntgenfoto gemaakt om de luxatie aan te tonen en een eventuele breuk uit te sluiten.
Wanneer het net gebeurd is, is het aan te raden uw schouder gedurende vijftien tot twintig minuten te koelen met ijs of een ‘coldpack’. Leg het ijs niet rechtstreeks op uw huid (kans op bevriezing van de huid), maar doe er een handdoek of T-shirt tussen. Absolute rust is voor de arm echter niet nodig, maar bij hevige pijnklachten kunt u de arm 1 of 2 weken ondersteunen met een draagdoek. Als het gaat, kunt u al vanaf het begin de arm steeds meer gaan bewegen, zonder deze te belasten. Wanneer dat goed gaat, kunt u de arm langzaam steeds meer belasten. Er zijn geen speciale oefeningen, activiteiten of bewegingen die de genezing kunnen helpen. Het normale genezingsproces duurt één tot drie maanden.
Meestal kan een AC luxatie conservatief (dus zonder operatie) worden behandeld. De conservatieve behandeling bestaat uit aanpassingen van de belasting, fysiotherapie en pijnstillers. In sommige gevallen komt u in aanmerking voor een operatieve behandeling. Bij sportieve personen, mensen die zware arbeid verrichten of bij onvoldoende resultaat van conservatieve behandeling kan een operatie overwogen worden. Bij de operatie (AC stabilisatie) wordt het sleutelbeen weer in zijn normale positie gebracht met behulp van synthetisch hechtmateriaal.
Het acromioclaviculaire gewricht, ook wel het AC-gewricht genoemd, is de verbinding tussen het sleutelbeen (clavicula) en het acromion (een deel van schouderblad). Het AC-gewricht is een belangrijk gewricht voor de beweeglijkheid van de arm en de schoudergordel.
