Heeft u een versleten heup (heupartrose), dan kunnen we die vervangen door een totale heupprothese, ook wel kunstheup genoemd. De kunstheup bestaat uit een titanium steel die we in het bovenbeen plaatsen met daarop een kop en een kom die we in de heupkom zetten.
Op mijn 65ste zou ik in een rolstoel komen te zitten
Mevr. Vos-Van Asten (44): “Acht jaar heb ik met mijn versleten heup gelopen. Het schijnt aangeboren te zijn, als kind had ik heupdysplasie maar dat is nooit behandeld. Ik kreeg steeds meer klachten: met mijn dochter de stad in werd lastig, bij het skiën schoot bij elke bocht naar links mijn heup uit de kom. In het regionale ziekenhuis kreeg ik steeds te horen dat ik veel te jong was voor een nieuwe heup. Zo’n nieuw gewricht zou maar een jaar of tien meegaan en niet meer dan twee keer vervangen kunnen worden. Dat zou betekenen dat ik op mijn 65ste in een rolstoel zou zitten. Dat zag ik niet zitten.
Ik ging voor een second opinion
Een kennis die mijn verhaal hoorde adviseerde om een second opinion te vragen bij Xpert Clinics Orthopedie. Dr. Daniël Haverkamp keek er heel nuchter naar: hoezo kun je maar twee keer een heupgewricht vervangen? Hij stelde voor om een prothese met een kortere steel te gebruiken, daar schijn je veel langer mee te kunnen doen (naar verwachting 20 tot 25 jaar) en die is ook makkelijker te vervangen.
Je merkt aan alles dat hij echt gespecialiseerd is in heupen
Voor de zomervakantie hadden we een reis naar Amerika gepland, dus wilde ik de ingreep daarna laten doen. Maar dr. Haverkamp zei: als je het nu doet, ga je straks lachend naar Amerika. Je merkt aan alles dat hij echt gespecialiseerd is in heupen en dat hij weet wat hij doet. Toen ik na dat gesprek naar huis ging, zei ik tegen mijn man: ik ga het doen, dit voelt goed. Half april ben ik geopereerd.
De operatie verliep prima
De operatie verliep prima. Toen ik mijn ogen weer opendeed stond de dokter aan al mijn bed om te vertellen dat alles goed gegaan was. Na de operatie moet je een nacht ter controle blijven en in plaats van in een steriele ziekenhuiskamer had ik het idee dat ik in een comfortabele hotelkamer mocht overnachten. Het meest vervelende vond ik dat je de eerste weken na de operatie op je rug moet slapen… in mijn geval geen succes!
Ik kan nu weer alles doen in plaats van een beetje
Wél een succes waren de korte en duidelijke communicatielijnen in de weken na de operatie. Op het moment dat ik mij zorgen begon te maken over het feit dat mijn been ongeveer drie keer zo dik was als normaal, was er gelijk iemand bereikbaar, kon ik gelijk terecht en bleek het gelukkig alleen maar vocht te zijn.
Deze zomer heb ik in Amerika hele dagen rondgelopen zonder ergens last van te hebben. Iedereen vroeg steeds: gaat het nog wel? En dan dacht ik: waar hebben jullie het over? Ik was al bijna vergeten hoe het daarvoor was. Ik tennis weer en doe zelfs aan competities en toernooien mee. Ik kan nu weer alles doen in plaats van een beetje, daar ben ik echt heel blij mee.”