Ervaring
De knieprothese van dhr. Kraaij

De knieprothese van dhr. Kraaij

"Eigenlijk was ik te jong voor een nieuwe knie."

Dhr. Kraaij (58): “’Je bent eigenlijk te jong voor een nieuwe knie,’ zei dokter Anderson, de orthopedisch chirurg. Maar ik wilde mijn knie liever nú goed dan wanneer ik 80 ben. Toen ik 29 was zijn mijn kruis- en kniebanden afgescheurd en die knie is daarna altijd een obstakel geweest. De laatste jaren ging het bijna niet meer. Ik had een kruk nodig om te lopen en had overdag en ’s nachts veel pijn. Ik ben buschauffeur in het openbaar vervoer en van mijn leidinggevende mocht ik de bus niet meer op. Ik had er zoveel last van, het ging absoluut niet meer.”

Suikerziekte
“Omdat ik suikerziekte heb, kon ik niet meteen geholpen worden. Mijn suiker moest eerst stabiel zijn, daar kreeg ik vier weken de tijd voor. Dat is prima gelukt en toen kwam ik op de lijst om geholpen te worden. Helaas werd ik vlak voor de operatie gebeld: er was iets mis met de temperatuur op de operatiekamer, de afspraak ging niet door. Dat was vervelend want wij zouden twee maanden later op vakantie gaan. Op vrijdagmorgen kreeg ik een grote bos bloemen met excuses. Maandag werd ik nogmaals gebeld om een nieuwe afspraak in te plannen. Het zou enkele weken gaan duren, maar daarmee kwam onze vakantie in de knoei. Ik heb nog even gepraat met die mevrouw en na een uur belde ze terug: ik heb een verrassing, je mag volgende week al komen!”

Alles verliep vlekkeloos

“Op 1 augustus ben ik geopereerd. Ik moest om 7 uur op de kliniek zijn en werd daar heel vriendelijk ontvangen. De meneer die de narcose kwam doen was verschrikkelijk aardig en blij. Hij vroeg: ben je zenuwachtig? Nee, daar kreeg ik geen kans voor want iedereen was zo vrolijk. Toen ik om half tien op de uitslaapkamer op de klok keek, dacht ik eerst: jeetje, ik ben nog niet geholpen. Maar toen keek ik naar beneden en zag mijn knie: het was dus wel gebeurd. Ik kreeg een ijsje voor mijn keel en terug op de kamer kreeg ik brood en koffie. Het ging allemaal vlekkeloos. Om half twaalf kwam de fysio me halen om oefeningen te doen. Hij zei: kom je bed maar uit, we gaan lopen. Ik dacht: je bent niet wijs! Maar het ging meteen goed.”

Weer volledig aan het werk
“De volgende morgen mocht ik naar huis. Twee dagen later is de fysio al langs geweest en die fysiotherapie ben ik trouw blijven doen. Ik ga nog steeds 1x per week, dat hou ik vol zolang ik het vergoed krijg, Zo bouw ik extra kracht op. Ik kreeg medicijnen mee met een heel schema en die heb ik netjes geslikt. Ik heb nul komma nul pijn gehad, ik denk mede daardoor.

Dokter Anderson zei: houd er rekening mee dat je een jaar bezig bent met revalideren, ook omdat je jong bent. Maar na zes maanden ben ik alweer volledig aan het werk gegaan. Ik denk nu: ik had het tien jaar eerder moeten doen. Ik kan ’s avonds met de hond een uur het bos in, fietsen gaat weer goed en ik ben zelfs alweer wezen tennissen met mijn vrouw. Ik doe bijna alles weer. Het is echt een verschil van dag en nacht.”

Maak een afspraak
Veelgestelde vragenStel uw vraag