
Wanneer u last heeft van enkelinstabiliteit, dan kunnen we het enkelgewricht weer stabiel maken door middel van een operatie aan de enkel, ook wel enkelbandplastiek genoemd.
“Door dokter Van Rhee werd er eindelijk serieus doorgepakt.”
Mevrouw Elkink: “Vorig jaar januari ben ik gevallen. In het ziekenhuis werden röntgenfoto’s gemaakt en bleek er een breuk in mijn enkel te zitten. Ik ben tot juni onder behandeling geweest, maar het groeide maar niet aan elkaar. ‘Geduld, geduld’ werd er steeds gezegd, maar ik had heel veel pijn en kon bijna niks. Uiteindelijk werd besloten dat er toch een MRI gemaakt moest worden. Maar daarvoor kon ik in het ziekenhuis pas drie maanden later terecht. Ik dacht: dat gaan we niet doen! Ik ben teruggegaan naar de huisarts en die verwees me naar Xpert Clinics Orthopedie.”
In de kliniek werd een MRI gemaakt en daaruit bleek dat ik niet alleen een breuk, maar ook enkelbandletsel had. In het ziekenhuis zei de arts tegen me: misschien zit de pijn wel tussen je oren. Ik ging echt aan mezelf twijfelen, dacht: ligt het dan aan mij? Maar nu kreeg ik de bevestiging dat er wel degelijk iets aan de hand was.”
Geluisterd en gehandeld
Het was meteen duidelijk dat een operatie nodig was. Orthopedisch chirurg Marina van Rhee voerde de ingreep uit. Zij is gespecialiseerd in voet- en enkelklachten en zegt: “Het is fijn om mee te denken met de patiënt in de mogelijkheden om de klachten te verminderen en lekker te kunnen blijven bewegen. Zelf houd ik enorm van bewegen en dat wil ik graag ook voor anderen."
Juist dat bewegen was voor mevrouw Elkink inmiddels onmogelijk geworden: “Wij houden van lange wandelingen, van fietsen en ik doe graag aan fitness. Maar ik was zo beperkt door die enkel, ik kon helemaal niks meer. Door dokter Van Rhee werd ik begrepen en er werd serieus doorgepakt. Ik was altijd heel tevreden over het ziekenhuis maar nu was ik er wel heel erg klaar mee. Bij Xpert Clinics werd geluisterd én gehandeld.”
Enkeloperatie
Tijdens de operatie heeft drs. Marina van Rhee een stukje bot weggehaald, het bot glad gemaakt, de enkelbanden gerepareerd en een beklemde zenuw losgemaakt. “Ze heeft het me vlak na operatie allemaal verteld,” vertelt mevrouw Elkink. “Maar ik was nog zo duf dat het langs me heen is gegaan. Later heb ik het dossier opgevraagd en bleek dat er best veel was gedaan aan mijn enkel. Ik dacht: mooi, dan ben ik nu klaar. Maar toen begon het pas. Er was me wel verteld dat ik nog zou moeten revalideren, maar je staat daar eigenlijk niet bij stil. Ik was vooral blij dat ik eindelijk werd geholpen.”
Pijn na de ingreep
Na de operatie kreeg mevrouw Elkink een looplaars (walker). De eerste twee weken mocht ze haar enkel niet belasten, daarna is ze rustig gaan opbouwen. “De pijn van voor de operatie, dat schaafgevoel en dat losse stukje, dat was weg. Maar verder vond ik het niet grappig, het heeft erg zeer gedaan. En nog. Na zes weken ben ik gestart met fysiotherapie en heb ik ook mijn werk weer opgepakt. Van de fysio kreeg ik een eigen traject om alles weer sterker te maken.”
Ongeduldig
Inmiddels is de operatie vier maanden geleden. “Het gaat best goed, maar het duurt zo lang. Je leest dat je een half jaar tot een jaar moet uittrekken voor het volledig herstel, maar ik ben er inmiddels al meer dan een jaar uit. Ik word zo langzamerhand wel wat ongeduldig. Ik loop er al zo lang mee en heb zoveel dingen gemist. Lekker op het strand wandelen waar je normaal gesproken van oplaadt, dat was er afgelopen jaar niet bij. Gelukkig gaat het wel steeds beter nu. Ik loop nog steeds op wandelschoenen, heel charmant. Maar ik weet: het komt goed.”