Een springersknie of jumpers knee in het Engels, is een peesontsteking ter hoogte van de kniepees. De kniepees verbindt de knieschijf met het scheenbeen en is dus een deel van het strekmechanisme van de knie. Een andere naam voor een Springersknie is Patella Tendinitis.
Oorzaak van een jumpers knee (springersknie)
De jumpersknee is een sportblessure die ontstaat als gevolg van een overbelasting van de pees. De overbelasting ontstaat doordat de belasting hoger is dan de belastbaarheid van de knie en de bovenbeenspieren. Te zware oefeningen, te veel herhaling van bewegingen in de oefenprogramma’s en te diep doorzakken bij de (af)sprong of landing kunnen leiden tot een jumpersknee.
Klachten bij een jumpers knee
De klachten zijn pijn ter hoogte van de pees, meestal aan de aanhechting op de knieschijf. In het begin is het mogelijk dat de pijn moeilijk te situeren is. De pees zwelt soms wat op. Voornamelijk pijn bij het op- en aflopen van hellingen en trappen.
Er ontstaat drukpijn en zwelling, meestal aan de onderkant van de knieschijf. Als hiermee wordt door getraind, wordt de pijn steeds erger en kan sporten onmogelijk worden gemaakt. De ontsteking kan chronisch zijn en in de pees zelf kan plaatselijk degeneratie aanwezig zijn.
Jumpers knee behandeling en herstel
Wanneer de klachten langzaam ontstaan, is het in eerste instantie belangrijk om alert te zijn op de lichaamssignalen, en niet “maar door de pijn heen te lopen”. Verder is het van belang om zelf na te gaan of er een oorzaak kan liggen in schoeisel, trainings(methodiek), trainingsfrequentie, of een wijziging daarin. Aanpassen van de trainingsbelasting, zowel in intensiteit, duur als frequentie zijn van belang, en zijn in deze fase vaak al voldoende om de blessure de baas te blijven.
Wat ook van belang is, is het feit dat hoewel rust de klachten doet afnemen, dit helaas niet de oplossing voor het probleem is. Het is uiteraard van belang de belasting aan te passen aan wat kan (de belastbaarheid), maar volledige rust zal uiteindelijk alleen maar een verdere afname van de spierkracht geven, wat de knie en de kniepees op hun beurt nog gevoeliger voor nieuwe blessures zal maken.
Daarnaast kan de huisarts ontstekingsremmers (NSAID’s) voorschrijven als ibuprofen om de ontsteking in de knie te verminderen. De fysiotherapeutische behandeling bestaat uit een actieve therapie. De actieve behandeling kan bestaan uit geleidelijke krachttraining van de beenspieren.