Ieder mens is uniek en verdient een persoonlijke behandeling.
Ik had veel pijn maar kon het niet echt lokaliseren
Wilco van Rooijen (52) is een van de bekendste bergbeklimmers van ons land. Hij is de enige Nederlander die op eigen kracht en zonder extra zuurstof de zeven hoogste toppen ter wereld beklom waaronder de K2 en de Mount Everest. Maar aan zijn klimcarrière leek een voortijdig einde te komen toen hij tijdens het mountainbiken over de kop sloeg. “Het was een enorme val en ik dacht direct: dit is foute boel. Ik ben zelf nog op de fiets naar huis gegaan maar eenmaal thuis zakte ik door mijn gestel. De dokter constateerde een ei bij mijn heiligbeen en dacht dat er misschien iets gebroken zou zijn. In het ziekenhuis zijn toen röntgenfoto’s gemaakt. De uitslag: niks gebroken. Ik kreeg pijnstillers mee en moest rust houden.”
Vrij snel na het ongeluk en enige rust ging Wilco op vakantie naar Italië. Hoewel zijn klachten nog niet over waren, trok hij zijn bergschoenen aan en ging hij op pad. “Ik had veel pijn maar kon het niet echt lokaliseren. Een breuk kon het niet zijn, dat hadden de foto’s uitgewezen. Dus ik dacht aan banden die opgerekt waren of misschien een zenuwbeknelling.”
Wilco kon de volgende middag langskomen
Vanuit Italië stuurde Wilco een appje aan Emile van Bruggen, een goede vriend die hij al jaren kende en tevens fysiotherapeut en eigenaar van VB Fysio. Wilco: “Ik vroeg hem: wat zou het kunnen zijn? Ik wil me niet aanstellen maar ik heb veel last. Emile raadde me aan niet te forceren en vroeg me direct na thuiskomst bij hem langs te komen.”
Eenmaal in Nederland zocht Wilco hem op. Emile: “Ik deed een lichamelijk onderzoek en vertrouwde het niet. Ik ken orthopedisch chirurg Daniel Hoornenborg al lang en wij werken veel samen. Ik heb hem direct gebeld en Wilco kon de volgende middag langskomen.”
Wilco: “Ik dacht nog: is dat niet wat overdreven? Maar toen ik bij Hoornenborg kwam vermoedde hij dat ik misschien mijn heup had gebroken. Hij liet een mri maken. De volgende ochtend belde hij: je hebt een collumfractuur (gebroken heup). Maak je agenda maar vrij, we gaan je opereren.”
Ik was nog nooit in een privékliniek geweest. Maar wat een geoliede machine is dat
Tijdens de operatie, waarbij ook Emile aanwezig was, plaatste de orthopedisch chirurg een DHS (dynamische Heup Schroef) om de gebroken heup te fixeren. Wilco: “Ik was nog nooit in een privékliniek geweest. Maar wat een geoliede machine is dat. Ik heb nergens hoeven wachten, er waren geen ingewikkelde toestanden, iedereen verstaat elkaar. Wat ook fascinerend was: ik was nog niet geholpen of ik wist al wanneer ik terug moest komen voor het verwijderen van de hechtingen en voor de controlefoto’s. Ik dacht: het zal wel bakken met geld kosten, maar ik begreep dat het zelfs goedkoper is dan het ziekenhuis. Dat mag ook weleens gezegd worden.”
In dit geval kennen chirurg, patiënt en fysiotherapeut elkaar heel goed. Die driehoek is superbelangrijk
Na de operatie volgde een intensief revalidatietraject waarbij Emile de leiding had: “In dit geval kennen chirurg, patiënt en fysiotherapeut elkaar heel goed. Die driehoek is superbelangrijk. Je behandelt geen röntgenfoto, maar een persoon. Wilco heeft een pijngrens die hoger is dan de Mount Everest. We moeten hem dus stevig aan de teugels houden. Maar hij wil er alles uithalen en is dus zeer consequent en goed aan het revalideren.”
Het doel van de revalidatie is duidelijk: Wilco is een professioneel bergbeklimmer en als hij niet kan klimmen, is hij werkloos. Bovendien staat er een duidelijke stip op de horizon: de beklimming van de Nanga Parbat zónder extra zuurstof, een achtduizender in de Himalaya, in het voorjaar van 2021. Wilco: “Zo’n kans komt niet vaak voor, dus als alles goed gaat en het is verantwoord, dan ga ik. Leuk detail: ik ga de beklimming doen met boezemvriend Cas van de Gevel die ook door dokter Hoornenborg geopereerd is en gerevalideerd heeft bij Emile!”